Eire

Hello, Mijn naam is Eire en ik ben vandaag 03/06/2003 5 weken oud. Ik ben pas vorige week in huis genomen door mijn baasje, Vicky, en ik weet nu al dat ik het heerlijk vind in huis. Toen ik nog klein was, werd ik, als enige jong, opgevoed door mijn ouders die nu nog buiten zitten en ik werd nauwlettend in de gaten gehouden door Vicky. Ze heeft me een keertje proberen op te nemen toen ik drie weken oud was en net uit de nestbak gevlogen was. Ik vond dat niet zo leuk en ik heb toen heel hard in haar duim gebeten. Hihi, dat vond zij niet zo leuk, maar ze liet mijn kopje tenminste met rust. Na een week kon ik al alleen eten en was ik groot en sterk genoeg om in een kooi binnengezet te worden. Dit vond ik echt niet plezant. Zo zonder mijn ouders was er maar niks aan en ik bleef dan ook roepen en krijsen naar hen.

Maar Vicky zorgde goed voor me en nu ik hier een weekje zit, ben ik eigenlijk wel blij dat ik hier ben. Ik krijg lekker eten, elke dag een potje vers drinken en mijn baasje praat de hele tijd met me. Ik bijt ook niet meer in haar vingers en laat me nu heel makkelijk opnemen. Ik weet ondertussen al dat ze me daarmee geen pijn gaat doen, maar dat Vicky me zal helpen als ik ergens onder zit of als ik niet meer kan wegvliegen. Zo leert ze het me ook als ik ergens zit waar ik niet mag zitten. Mijn lievelingsplaatsje is in de keuken vanboven op de radio. Daar kan ik naar buiten kijken en kan ik alles om me heen goed in de gaten houden. En als het nog even kan, heb ik heel graag dat die radio nog een beetje muziek maakt ook. Dat komt goed uit, want Vicky houdt ook van veel en goede muziek... Eigenlijk mag ik heel veel buiten. Van het moment dat Vicky thuis is, zet ze mijn eetbakje naast mijn kooi en ik heb niet veel moeite om dan uit het gaatje van de kooi te komen, geloof me maar.

Ik vind het heerlijk om in huis te mogen rondvliegen. Dan kan ik eens mijn vleugels strekken, landen waar ik wil en de hele boel grondig inspecteren. Als ik dan braaf ben, mag ik een stok hebben waar allerlei lekkere zaadjes aanhangen die met honing aan elkaar kleven. Da's heel lekker, maar teveel mag ook niet, anders krijg ik buikpijn en word ik ziekjes. 's Avonds moet ik dan wel weer in mijn kooitje als Vicky gaat slapen. En soms overdag ook als ik moe wordt. Dan vraagt haar kleine broertje soms waar ik mijn andere pootje kwijt ben geraakt, omdat ik altijd op één pootje slaap. Dan moet Vicky altijd lachen. Hij is pas vijf en begrijpt niet dat wij valkparkietjes altijd op één pootje slapen... Zoals je op de foto ziet, help ik mijn baasje bij het leren van haar cursussen nu ze in de examenperiode zit. Gelukkig moest ze die dag niet zo heel veel leren en kon ik op mijn gemak haar leerstof verkennen. ;) Eigenlijk was ik aan de ringeltjes van haar schrift aan het bijten, maar als ik Vicky zie met een fototoestel, dan blijf ik altijd mooi stilzitten. Dan ben ik als een echt fotomodel en wacht ik tot ik de flits heb gezien om verder te bijten... Op een andere foto zie je mijn eigen speeltuintje. Dat heeft Vicky's vriend Tim voor me gemaakt. Eigenlijk voor mijn grote broer, Jappe, maar die is vorig jaar plots gestorven en nu is het voor mij.

Er hangt een schommel aan en een belletje en als mijn baasje rinkelt met dat belletje, dan steek ik mijn kopje in de lucht en kijk ik heel nieuwsgierig hoe ze dat doet, zodat ik dat kan nadoen. Ik zit heel graag op mijn speeltuintje en klim graag van de ene kant naar de andere. Dan krijg ik ook lekkere snoepjes en dan maak ik lekker de boel vies onder me en kan ik dat later nog opeten... Ik kan nog zoveel meer vertellen over mezelf, maar ik ga het hierbij laten. Anders wordt het allemaal té lang...

Vele groetjes van mij en mijn baasje, Vicky, xxx